Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Ο ΣΥΝ ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά

Ο Συνασπισμός αυτόπροσδιορίζεται ως κόμμα της σύγχρονης, ανανεωτικής, ριζοσπαστικής, μεταρρυθμιστικής, Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ο κάθε όρος έχει τη σημασία του. Σύγχρονη και ανανεωτική αφού προσαρμόζεται και επικαιροποιείται στις κοινωνικές εξελίξεις, ριζοσπαστική και μεταρρυθμιστική αφού έχει στόχο την μετεξέλιξη της κοινωνίας μας σε σοσιαλιστική με μεταρρυθμίσεις και Ευρωπαϊκή αφού θεωρεί ως ευρύτερη πατρίδα και χώρο δράσης την Ευρώπη. Αυτά τα χαρακτηριστικά με έπεισαν να ενταχθώ λοιπόν ιδρυτικά στο κόμμα αυτό επιλέγοντας τη συλλογική αντί της ατομικής δράσης.

Τα τρία κακά
Νομίζω λοιπόν ότι το κόμμα αυτό επηρεάζει τις εξελίξεις και μπορεί να συμμετέχει στην αλλαγή του κόσμου μας με κέντρο τον κοινωνικό άνθρωπο και της ανάγκες του, αντί του σημερινού που έχει αναφορά στον ατομικισμό και την διαρκή αύξηση των κερδών των ολίγων. Αυτή η δυνατότητα κατά την άποψή μου υπάρχει αφού διαφοροποιείται σε τρία χαρακτηριστικά από την μη σύγχρονη αριστερά (που δεν ξέρω αν είναι και αριστερά τελικά).
Πρώτα απ’ όλα δεν είναι φοβικός με την κοινωνία. Αυτήν θέλουμε να αλλάξουμε, άρα σ’ αυτήν μέσα θα ζούμε και θα δρούμε. Χωρίς μόνιμη γκρίνια και το διαρκώς σκυθρωπό πρόσωπο, με χαμόγελο και αισιοδοξία, με αυτοπεποίθηση και διαρκή προβολή των προτάσεων σε όλα τα επίπεδα, επιδιώκει να ισχυροποιείται, να πείθει να συμβάλει σε ωφέλιμες κοινωνικές εξελίξεις.
Το δεύτερο είναι το ότι δεν είναι αυτάρκης. Δεν ικανοποιείται με το σήμερά του, δεν θεωρεί ότι από μόνος του μπορεί να πετύχει πολλά, δεν μιλάει για νίκες όταν γίνεται μια πετυχημένη διαδήλωση ή όταν κατακτά έναν ενδιάμεσο στόχο.
Τέλος το τρίτο είναι το ότι δεν πάσχει από πολιτικό αυτισμό. Δεν θεωρεί κέντρο του κόσμου τον εαυτό του, δεν απορρίπτει τους πάντες, δεν ασχολείται διαρκώς με τα εσωτερικά του.
Η αποφυγή λοιπόν αυτών των χαρακτηριστικών οδήγησε και στην ανάγκη δημιουργία ανοικτής συμμαχίας με άλλες δυνάμεις που υπάρχει γενική συμφωνία σε βασικούς τομείς και στόχους, αλλά διαφέρουμε σε στρατηγικές και μεθοδολογία δράσης. Συγκροτήθηκε λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ για καλύτερο συντονισμό σε συμφωνημένα πλαίσια και διαβούλευση για όπου δεν συμφωνούμε.

Ο…. εμφύλιος
Ήρθαν λοιπόν οι εκλογές του 2007 και αποπειράθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει κινήσεις, δραστηριότητες και καθημερινή πρακτική. Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό αφού υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές. Και αυτές οι διαφορές οδήγησαν στο φαινόμενο να απεχθάνονται οι μισές συνιστώσες τις άλλες μισές και τον Κοροβέση να χάνει τη μπάλα. Είναι λογικό αυτό. Άλλο είναι να προτείνεις μεταρρυθμίσεις κι άλλο να επιθυμείς όξυνση της κρίσης. Άλλο να θεωρείς την κινηματική δράση μέσον και άλλο αυτοσκοπό. Άλλο είναι να κάνεις εμετό βλέποντας τους μη δικούς μας, κι άλλο το να συγχρωτίζεσαι πίνοντας κρασί μαζί τους επιχειρώντας να τους πείσεις. Άλλο το να αυτοαποκαλείσαι «μοναδικός και αλλάθητος» κι άλλο να ανησυχείς, να συζητάς να εξελίσσεσαι. Άλλο το να επιδοκιμάζεις έστω και επιμέρους κατακτήσεις, κι άλλο να τις θεωρείς «κόκαλο για να μας ξεγελάσουν». Κακά τα ψέματα λοιπόν. Η βασική αιτία των προβλημάτων αυτών είναι η διαφοροποίηση της σύγχρονης ανανεωτικής αριστεράς με την μονολιθική, εγωκεντρική, αυτιστική, ξεπερασμένη εκδοχή της.

Προς νέο κόμμα;
Αντί λοιπόν το 2007 να οδηγήσει σε σκέψεις για το πραγματικό νόημα και τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα έχουμε μια άποψη να γίνει κόμμα. Στο όνομα μιας ακατανόητης θέσης για «ενότητα της αριστεράς», επιχειρείται να στρογγυλευτούν όλα και να απλοποιηθούν στο στυλ «όλοι θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο» χωρίς συζήτηση επί της πορείας. Που οδηγεί λοιπόν η κάρτα μέλους, τα μητρώα μελών και οι συνελεύσεις; Να αποφασίζει ο ΣΥΝ και αντί να κοινωνικοποιείται, να απαιτείται γραφειοκρατική διαδικασία διαβουλεύσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Ξανά ψηφοφορίες, ξανά κουβέντα και εν τω μεταξύ μας πήρε το ποτάμι. Κατανοώ τις προτάσεις να μετεξελιχτεί ίσως ο ΣΥΝ, να αλλάξει όνομα, αρχές, μέθοδο ή ότι άλλο νομίζει κάποιος. Όμως αυτό να γίνει με συζήτηση εντός κόμματος. Αυτό γίνεται με Συνέδριο, όχι με απόφαση μιας Γραμματείας ΣΥΝ και μιας Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ. Αν υπάρχει πρόταση για αλλαγή της φυσιογνωμίας και του προγράμματός μας να γίνει εξηγώντας το τί και το γιατί να αλλάξει. Να υπάρξει δηλαδή συζήτηση αρχών κι όχι συνθηματολογική ανταλλαγή ιδεολογημάτων δήθεν στελεχών κορυφής.
Αυτό που καταλαβαίνω λοιπόν είναι ότι η αντίληψη για βίαιη κομματικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και άρα διάλυση του ΣΥΝ (γιατί μη μου πείτε ότι υπάρχει πρόταση για συμμετοχή σε δύο κόμματα;) οφείλεται στην άποψη ότι η αριστερά πρέπει να κάνει αυτοσκοπό την απόδειξη της «καθαρότητάς». Αυτό όμως οδηγεί στην αδιαφορία για μεταρρυθμίσεις, απομάκρυνση από την κοινωνία, απομόνωση, αναποτελεσματικότητα. Είναι τα χαρακτηριστικά που νομίζω ότι έχει αποφύγει ο ΣΥΝ: την φοβικότητα, την αυτάρκεια και τον αυτισμό.

Μένω εδώ
Και για να γίνω απολύτως ξεκάθαρος: Παραμένω στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ που γνωρίζω με τις αρχές και την φυσιογνωμία που ξέρω. Όσοι θέλουν να αλλάξουν ριζικά τα ιδρυτικά του στοιχεία ας το επιχειρήσουν με τις καταστατικές διαδικασίες. Όσοι θέλουν ας εγγραφούν σε ένα ή …εικοσιένα άλλα κόμματα. Προσωπικά ούτε κάρτα του ΣΥΡΙΖΑ θα πάρω, ούτε σε μητρώο θα εγγραφώ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θεωρώ τους συναγωνιστές των συνιστωσών ή τους ανεξάρτητους της συμμαχίας μας, συνοδοιπόρους όπου συμφωνούμε.
Και ας τελειώνει σύντομα αυτή η συζήτηση. Η κοινωνία, όπου όλοι συναντιόμαστε και κρινόμαστε έχει την ανάγκη μας και μας περιμένει.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Να κατεδαφίσουμε τα Διόδια

Τα διόδια Αιγινίου ολοκληρώθηκαν αλλα δεν λειτουργούν προς το παρόν.Η παρουσία τους όμως είναι επιβλητική.Και προ πάντως απειλητική.
Η προσωρινή αναστολή λειτουργίας είναι μια μικρή Πιερική επιτυχία.Η νίκη θα έρθει με την κατεδάφισή τους.
Ο Νομός μας πρέπει να το κάνει.Και εφ΄όσον είναι μπροστά έστω και ένας Δήμαρχος τότε ας ερθουν να μας συλλάβουν.
Είναι μια πραξη δράσης που την χρωστάμε στις επομενες γεννιές.Είναι μιά απάντηση που πρέπει να δώσει ο τόπος μας σ' αυτούς που επιχειρούν να κατεδαφίσουν το μέλλον του.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Αξιοκρατία και κακά λογάκια

Έγινε χαμός λοιπόν.Αιτία η επιλογή ενός ειδικού γραμματέα του Υπουργείου οικονομικών.Ο άνθρωπος κρίθηκε ότι είχε όλα τα προσόντα,όμως μετά την επιλογή,έμαθαν οι κρατούντες ότι είχε πεί κάποτε κακά λογάκια για το ΠΑΣΟΚ.Εγραψε ο εν λόγω κύριος το ότι διάφοροι επιτήδιοι ετοιμάζονται τώρα,μετά τις τελευταίες εκλογές,να φάνε με χρυσά κουτάλια.Ενα βάσιμο σοβαρό ενδεχόμενο εξέφρασε δηλαδή.
Οταν λοιπόν οι "αξιοκρατούντες"του ΠΑΣΟΚ το ανακάλυψαν αυτό, τον έφαγε η μαρμάγκα.Απελύθη κακήν-κακώς,και τα μέσα "ενημέρωσης"ανακάλυψαν πως την "πάτησε" η κυβέρνηση απο έναν Νεοδημοκράτη.
Είπαμε αξιοκρατία αλλα οχι και να μην πιστεύει στην διαφάνεια και την ανιδιοτέλεια που μας χαρακτηρίζει.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

ΚΚΕ,πολιτικός αυτισμός και κονωνική αριστερά

Φοβερή λογική κι αυτή!
Δέν θέλω πουθενά διόδια,άρα δέν συμμετέχω στις κινητοποιήσεις για τα διόδια Αιγινίου!
Και γιατί παρακαλώ;(Ρωτάω)
Γιατί άν συμμετάσχω θα σημαίνει ότι αποδέχομαι τα διόδια παντού,εκτός του Αιγινίου(Απαντούν)
Είναι να απορεί κανείς με την λογική αυτή των "συντρόφων"του ΚΚΕ.Ο παραλογισμός στό αποκορύφωμά του.Αφού μας εξηγήσουν ότι"για όλα φαίει ο καπιταλισμός" μετά μας λένε ότι όλοι οι αγώνες ειναι πουλημένοι,όλοι οι πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς παιζουν το παιχνίδι του,εκτός απο τους αγώνες που έχει μπροστά το λάβαρό τους,εκτός απο το ΚΚΕ
Δέν κάνουμε κοινωνικές συμμαχίες,δέν συμμετέχουμε σε κοινωνικούς αγώνες για επιμέρους ζητήματα.Μόνο μόνοι μας κάνουμε τακτικά διαδηλώσεις για να βγούμε απο την υποχρέωση,μή μας πούν ότι δέν είμαστε αγωνιστές.
Εναι η λογική της απομόνωσης,της περιχαράκωσης,της μή αποτελεσματικότητας.Το μόνο που ζητούν είναι το να αποδεικνύουν την "καθαρότητά" τους.Φοβικοί για οποιαδήποτε κοινωνική συνεύρεση,πάσχουν απο έναν ξεκάθαρο πολιτικό αυτισμό και τελικώς αδιαφορούν για το αποτέλεσμα,για την πορεία προς την κοινωνική αλλαγή.
Αν ήταν η αριστερά σαν κι αυτούς θα ήταν απολύτως ακίνδυνη για το σύστημα.Ευτυχώς όμως υπάρχει η ζώσα ,κοινωνική,μεταρυθμιστική και αγωνιζόμενη αριστερά.Ευτυχώς υπάρχουν -με προβλήματα κι΄αυτοί - οι φορείς που χρειάζονται οι πολίτες για να παλαίψουν,να προτείνουν,να εργαστούν με ανιδιοτελεια,αισιοδοξία και συντροφικότητα προς κάθε συναγωνιζόμενο-ασχέτως κομματικής τοποθέτησης.
Αν ποτέ αλλάξουν τα πράματα αυτή η αριστερά θα το έχει καταφέρει.