Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Για το Πολύκεντρο Αιγινίου

Για το Πολύκεντρο Αιγινίου Το παρακάτω κείμενο παρουσίασα σε συγκέντρωση στο Πολύκεντρο στις 23-4-16.Το Δημοσιεύω λοιπόν για ενημέρωση και για πρόκληση κοινωνικά ωφέλιμου δημόσιου διαλόγου επι της ουσίας. …………………………………………………………………… 1.Ιστορικό-Νομικό/πολεοδομικό σκέλος Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου(ΔΣ) το 1970 μιλάει για παραχώρηση οικοπέδου. Το ίδιο λέει και το συμβόλαιο δωρεάς. Το συγκεκριμένο ακίνητο(107 τεμάχιο)σύμφωνα με την διανομή του 1955 που έχει ισχύ πολεοδομικής μελέτης (αφού αποτυπώνει δρόμους, κοινόχρηστους χώρους κλπ) το καθορίζει ξεκάθαρα ως πλατεία. Γιατί δεν αναφέρεται λοιπόν στην απόφαση και στο συμβόλαιο ως πλατεία; Διότι οι πλατείες δεν είναι μεταβιβάσιμες, και τέτοια πράξη δεν μπορούσε να γίνει. Είναι λοιπόν απλό και αυτονόητο το συμπέρασμα: Το συμβόλαιο είναι άκυρο και η απόφαση δωρεάς παράνομη. Η αναθεώρηση του σχεδίου Αιγινίου που ισχύει σήμερα ορίζει επίσης ότι ο χώρος είναι πλατεία. Γιατί όμως όλα αυτά τα χρόνια δεν ανακλήθηκε η δωρεά; Γιατί απλούστατα σε όλες τις δικαστικές διαδικασίες δεν πρόβαλε ο Δήμος αυτό το απλό ζήτημα(ότι το ακίνητο είναι πλατεία)και δεν το απέδειξε με συγκεκριμένα έγραφα αρμοδίων υπηρεσιών .Επίσης διότι και τα δικαστήρια επέμειναν στον χαρακτηρισμό «οικόπεδο» χωρίς να ζητήσουν σχετικές υπηρεσιακές τεχνικές γνωματεύσεις. Κι έτσι εκδόθηκαν οι κρυγαλέα λάθος δικαστικές αποφάσεις. Παρουσιάστηκαν λοιπόν στο ΔΣ Πύδνας Κολινδρού πρόσφατα τρείς νομικές γνωματεύσεις .Δέχονται όλες τις θέσεις του Σώματος Ελλήνων προσκόπων(ΣΕΜ) με τις εξής βασικές επισημάνσεις: -ότι αφού υπάρχει κτίριο αναιρείται η ιδιότητα της πλατείας Χιλιάδες πλατείες έχουν κτίρια και ούτε χάνουν την ιδιότητά τους ,ούτε υπάρχει σχετική διάταξη που να προβλέπει κάτι τέτοιο. Απλό παράδειγμα η Πλατεία Δημαρχείου Κατερίνης με τις υπόγειες και υπέργειες κατασκευές. -Τα πράγματα εκτός συναλλαγής (πλατείες, δρόμοι κ.λ.π) αποβάλλουν την ιδιότητά τους αυτή από τότε που έπαψε ο προορισμός τους για την κοινή χρήση, ή για δημόσιο, δημοτικό, κοινοτικό ή θρησκευτικό σκοπό» Πότε απέβαλλε η πλατεία του συνοικισμού του Παλιού Σιδηροδρομικού Σταθμού την ιδιότητά της και έπαψε να είναι κοινόχρηστος, δημόσιος, δημοτικός χώρος;(παραθέτω το απόσπασμα του πολεοδομικού σχεδίου που ισχύει σήμερα) - Στην απόφαση 418/2005 μονομελούς Πρωτοδικείου Κατερίνης και 131/2007 Εφετείου Θεσσαλονίκης αναγράφεται: “ ότι οικόπεδο απέκτησε ο Δήμος Αιγινίου και οικόπεδο δώρισε” Πώς προκύπτει αυτό; Το ίδιο κείμενο πιο πάνω αναφέρει: “στο με αριθ. 420Β της 28-6-1967 ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε η πράξη παραχώρησης του ακινήτου μαζί με άλλα από το δημόσιο στο Δήμο Αιγινίου, αναφέρονται όλα ως αδιάθετα οικόπεδα και μόνο στον περιεχόμενο αναλυτικό κατάλογο των παραχωρηθέντων ακινήτων, αναφέρεται παραπλεύρως του ιστορούμενου και εντός παρενθέσεως η λέξη πλατεία.”(παραθέτω και απόσπασμά της).Πώς προκύπτει λοιπόν o όρος “οικόπεδο”; Αυτά για τις «νομικές γνωματεύσεις» ,την ποιότητα των οποίων μπορεί να δει ο καθένας Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο το εξής απλό: οι χρήσεις των χώρων καθορίζεται από τα πολεοδομικά διατάγματα ,όχι από συμβόλαια και δικαστικές αποφάσεις .Αν θέλει το ΣΕΜ μπορεί να αιτηθεί την τροποποίηση του σχεδίου και τον αποχαρακτηρισμό του τμήματος 1000τμ με το κτίριο ως ιδιοκτησία .Τί θα γίνει σ’ αυτήν περίπτωσή; Η αίτησή του θα συνοδεύεται από τοπογραφικό ,το συμβόλαιο και τις δικαστικές αποφάσεις που πράγματι μπορούν να επιβάλουν μια τέτοια τροποποίηση. Η υπηρεσία λοιπόν θα δει το συμβόλαιο που θα το κρίνει άκυρο χωρίς πολύ σκέψη και τις δικαστικές αποφάσεις που δεν διατυπώνουν την ανάγκη τροποποίησης σχεδίου ,αφού ούτε καν γνώριζε το δικαστήριο την από το 1955 μέχρι σήμερα χρήση του χώρου. Τώρα όμως ο χώρος είναι κοινόχρηστος-Δημοτικός και ανήκει στους δημότες. Κανένα ΣΕΜ και κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα κυριότητας μέχρι την ενδεχόμενη τροποποίηση. Αν υπάρχει οικόπεδο που το νέο σχέδιο πόλης το κάνει κοινόχρηστο και δεν αποζημιωθεί ο ιδιοκτήτης τότε πράγματι μπορεί να επιβληθεί δικαστικά η επιστροφή και ο αποχαρακτηρισμός .Εδώ όμως το ακίνητο ήταν εξαρχής πλατεία ,δεν υπήρξε ποτέ ιδιοκτησία .Επίσης όταν δεν υπάρχει εγκεκριμένη πολεοδομική μελέτη(όπως στα παλιά χωριά)τότε πράγματι μια πλατεία μπορεί να αμφισβητηθεί ως προς την χρήση και της ιδιοκτησία. Εδώ όμως τα πράγματα είναι απλά. Ήταν ,είναι και θα είναι πλατεία με βάση ξεκάθαρα πολεοδομικά διατάγματα Δεν μπορώ λοιπόν να κατανοήσω το γιατί ο Δήμος μας δέχεται «νομικές γνωματεύσεις» λανθασμένες ,εκτός θέματος, σύμφωνες με το ΣΕΜ και δεν υιοθετεί τις παραπάνω θέσεις που είναι έγκυρες και έχουν επιστημονική βάση. 2.Το πολιτικό σκέλος Η δωρεά έγινε από ένα διορισμένο από την Χούντα δήθεν ΔΣ Αιγινίου σε μια περίοδο αναστολής θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών .Οι παρανομίες και οι διώξεις ήταν καθημερινή πρακτική της χούντας, και η μεταβίβαση αυτή ήταν ένα από τα χιλιάδες αντιδημοκρατικά ατοπήματα .Δυστυχώς αυτή η πράξη όμως δεν ανεκλήθη ακόμη .Είναι σαν να υπάρχει ακόμη φυλακισμένος από τη χούντα που δεν απελευθερώθηκε ακόμη .Ειναι φυλακισμένο λοιπόν το δικαίωμα των δημοτών σε μια ιστορική κυψέλη κοινωνικής συνεύρεσης και πολιτισμού που τους ανήκει .Είναι ξεκάθαρα πολιτικά άκυρη η πράξη αυτή και έχουμε ιστορικό καθήκον στο να επανορθώσουμε. 3.Τι κάνει ο Δήμος σήμερα Αφού επί δεκαετίες λοιπόν αδράνησαν οι Δημοτικές Διοικήσεις ,η σημερινή πήρε μια λανθασμένη απόφαση: Ζήτησε την εξαγορά του (με «συμβολικό τίμημα)αναγνωρίζοντας έτσι την κυριότητά στο ΣΕΜ. Αντί να τους θέσουμε προ των ευθυνών τους ,αντί να τους ξεκαθαρίσουμε ότι το ακίνητο είναι προϊόν κλοπής και παράνομης μεταβίβασης και άρα υποχρεούνται ηθικά, πολιτικά και νομικά στην παραίτησή τους από οποιαδήποτε διεκδίκηση ,δεχτήκαμε την σαθρή νομική επιχειρηματολογία τους και συζητήσαμε με ίσους όρους .Και όταν ζήτησαν μίσθωση(που σωστά αρνηθήκαμε)τότε το ΔΣ απεφάσισε την αποχώρηση του ΚΑΠΗ ,για να μην μας υποχρεώνουν δικαστικά σε καταβολή αποζημίωσης χρήσης ,όπως μέχρι τώρα .Η αποχώρηση όμως αυτή δεν πρέπει να γίνει για πολλούς λόγους: α)Αναγνωρίζουμε και έτσι την κυριότητά τους β)Πληρώνουμε πάλι ενοίκιο ,όπου μεταφερθεί το ΚΑΠΗ γ)Χάνουν οι Δημότες του συνοικισμού την χρήση ενός χώρου που τον διαμόρφωσαν λειτουργικά στις ανάγκες τους δ)Υπάρχει ο κίνδυνος να έρθει το ΣΕΜ ,να σφραγίσει το κτίριο ,να το αναμορφώσει ίσως ,να παραποιήσει την μορφή και την χρήση του και να γίνει πολύ δυσκολότερη η επαναφορά του. ε)Δημιουργείται ένα αρνητικό κλίμα ηττοπάθειας στους πολίτες απέναντι σε μια κραυγαλέα παρανομία και αδικία. 4)Τι πρέπει να γίνει Ο Δήμος πρέπει: -Να ξεκινήσει άμεσα νέα δικαστική διαδικασία με νέα επαρκή στοιχεία για ακύρωση της δωρεάς -Να ξεκαθαρίσει την θέση που προανέφερα στο ΣΕΜ.Ακόμη και νόμιμη να ήταν η πράξη να διατυπωθεί πως άν θέλει ακίνητα από τους Δήμους να τα πάρει με αποφάσεις αιρετών και όχι διορισμένων χουντικών δήθεν Δημοτικών Συμβουλίων -Να ζητήσει από την Κυβέρνηση δημόσια πολιτική πρωτοβουλία προς το ΣΕΜ για επιστροφή του κλοπιμαίου της χούντας και να νομοθετήσει αν χρειαστεί με σχετική συγκεκριμένη τροπολογία. -Να ανακαλέσει τις αποφάσεις για αίτημα εξαγοράς και αποχώρηση του ΚΑΠΗ. Οι Δημότες: Να συστήσουμε επιτροπή αγώνα που θα δραστηριοποιηθεί σχετικά σε συνεργασία με τον Δήμο μας μέχρι την τελική δικαίωση και ανάκληση της παράνομης χουντικής πράξης 23-4-16 Αντώνης Νταγλιούδης

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Για την Σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη

Η Σιδηροδρομική γραμμή στην Ειδομένη τελεί υπο κατάληψιν για 32η+ μέρα και οι φωνές διαμαρτηρίας είναι εύλογες και δικαιολογημένες.Σίγουρα η αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής και η προσπάθεια να πεισθούν εκ μέρους των υπευθύνων δέν είναι καλά οργανωμένη και ενδεδειγμένη.Όμως ας δούμε τι θα μπορούσε να γίνει για άμεση απελευθέρωση:Να απομακρυνθούν βίαια,που σημαίνει κοινώς να τους σαπίσουν στο ξύλο.Φανταστείτε λοιπόν πάνω απο 10,000 βασανισμένους ανθρώπους απ' τη μιά ,που διεκδικούν ,με όποιο τρόπο νομίζουν σωστό, το αυτονόητο δικαίωμα για καλύτερη ζωή σ' αυτούς και τα παιδιά τους και απ' την άλλη μερικές χιλιάδες ΜΑΤ(γιατί τόσα χρειάζονται επιχειρησιακά)να τους δέρνουν.Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι που μαζί με την Χρυσή Αυγή θα το ήθελαν.Υπάρχει όμως και μιά άλλη άποψη για τον πολιτισμό και τον ανθρωπισμό μας που δέν μπορεί να δεχτεί αυτήν την εικόνα.

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Αυτονόητη υποχρέωση αιρετών:Η παρουσία τους στα Συμβούλια.

Στις συνεδριάσεις της Δημοτικής Κοινότητας Αιγινίου τις τελευταίες πολλές φορές δέν εμφανίζονται δύο απο τα πέντε μέλη.Παρ' όλα αυτά δέν αντικαθίστανται.Γιατί;Μάλλον θέλουν να έχουν τον τίτλο χωρίς κάν την παρουσία τους.Εν πάσει περιπτώσει είναι αυτονόητη η υποχρέωση της παρουσίας τους στις συνεδριάσεις όπου εκλέχθηκαν μετα απο επιθυμία τους.Και αν δεν μπορούν ή να παραιτηθούν δημοσίως ή να αντικατασταθούν (πάλι με δημόσια διαδικασία),με πρωτοβουλία του προέδρου που έχει την σχετική ευθύνη.Το ίδιο βέβαια ισχύει και για όλα τα συλλογικά όργανα αιρετών.Έχει αντίρρηση κανείς;

Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

«Τους σκίσαμε!»

Ποιό είναι το βασικό συστατικό στοιχείο σε μια υγιή δημοκρατία; Θα το αναζητήσουμε ασφαλώς μέσα από την ίδια τη φύση της. Αν δεχτούμε λοιπόν ότι δημοκρατία είναι η ισότιμη συμμετοχή των πολιτών στο κοινωνικό γίγνεσθαι ,τότε πρέπει να ορίσουμε και τον τρόπο .Πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις στην διοίκηση της κοινωνίας; Κάπως προφανώς τίθενται τα θέματα Ακολουθεί η κατάθεση των απόψεων και προτάσεων .Τέλος με την απλή και δίκαιη μέθοδο της πλειοψηφίας έχουμε τις αποφάσεις και την υλοποίησή τους. Το πιο κρίσιμο στοιχείο αυτής της σειράς των πραγμάτων είναι το σημείο ανάμεσα στην κατάθεση προτάσεων και στην λήψη αποφάσεων .Τότε που αναλύονται οι απόψεις ,αντιπαρατίθενται οι διαφορετικές προσεγγίσεις και αναζητείται η σύνθεση και η βέλτιση και πιο ωφέλιμη λύση .Αυτήν την διαδικασία λοιπόν τη λέμε διάλογο .Και ο τρόπος που διεξάγεται καθορίζει το επίπεδο της δημοκρατίας και του πολιτισμού μας. Κάθισα λοιπόν να παρακολουθήσω την προηγούμενη βδομάδα την συνεδρίαση της Βουλής για την διαφθορά και την δικαιοσύνη. Τις προηγούμενες ημέρες τα ΜΜΕ μιλούσαν για πόλεμο .Οι ομιλητές ασχολήθηκαν με ένα και μόνο θέμα: Πόσο διεφθαρμένοι και απολύτως ανίκανοι είναι οι αντίπαλοι .Μόνο που δεν έβγαλαν πιστόλια. Μίσος απύθμενο .Ένταση και φωνασκίες από το σώμα των βουλευτών που προσπαθούσαν όλοι μαζί να «κράξουν» τον εκάστοτε ομιλητή .Χάος .Αρένα . Κι’ ένας αμήχανος πρόεδρος να φωνάζει «ησυχία» ,όπως ακριβώς ένας δάσκαλος νηπιαγωγείου .Καμία ηρεμία, καμία νηφάλια πρόταση για τα θέματα συζήτησης ,κανένας διάλογος. Ποτέ δεν είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους βουλευτές, βλέποντας τον τρόπο και τα κριτήρια εκλογής τους. Ούτε πιστεύω ότι είναι το «ανώτερο κοινωνικό όργανο». Θεωρώ ότι η Βουλή πρέπει να περιοριστεί στο νομοθετικό της έργο ,όσο υπάρχει αυτό το κλίμα να μην μεταδίδονται τηλεοπτικά οι συνεδριάσεις (μόνο κοινωνική ζημία προκαλούν)και την ουσία της διοίκησης πρέπει να την επωμίζεται η τοπική αυτοδιοίκηση με τις βαθμίδες της .Όμως αυτό το χάλι κάτι σημαίνει. Μιλάμε για εκτεταμένη παθογένεια. Και δυστυχώς μεταφέρεται και στα Δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια .Πολεμικές κραυγές ,βαριές κατηγορίες ,χαρακτηρισμοί και χαώδεις διαδικασίες. Και στο τέλος των συνεδριάσεων όλοι βουλευτές ,σύμβουλοι ,πρόεδροι ,πρωθυπουργοί και υπουργοί με το ίδιο συμπέρασμα :”Τους σκίσαμε!”