Μεγαλειώδης τραγωδία

Στην «μεγαλειώδη παρέλαση»της Θεσσαλονίκης ο τύπος και ο κόσμος ασχολήθηκε με δύο σημαντικότατα θέματα: Την φουστανέλα της Πατουλίδου και τον Μπουτάρη που σπρωχνόταν με τον Λεβέντη …………………………………………………. Κι έτσι αυτή η ιστορία ξεπερνάει πλέον την αστειότητα. Γίνεται απολύτως τραγική.

Αιώνιοι όμηροι

Από συζητήσεις με παραγωγούς ακτινιδίων μαθαίνω πώς υπάρχει αδιέξοδο στην διάθεση του προϊόντος ,αφού οι έμποροι είναι εξαφανισμένοι(στο τέλος θα εμφανιστούν βέβαια εκβιαστικά με τιμές-ξεφτίλα) και οι συνεταιρισμοί από ανύπαρκτοι έως ανεπαρκείς. Όμηροι δηλαδή και εδώ οι αγρότες. Όμηροι της θαυματουργής «ελεύθερης αγοράς». Χωρίς καμία προστασία και βοήθεια. Και το αρμόδιο υπουργείο κοιτάει αμέριμνο…

Ένα φωτάκι «στα άκρα»

Πέμπτη 4-10 στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα. Είναι η ώρα που βλέπω λίγο τηλεόραση στον καναπέ-προθάλαμο της κλίνης. Και είμαι τυχερός. Παρακολουθώ μια πολύ ωραία συζήτηση στην εκπομπή «Στα άκρα» με τον πρώην καθηγητή του Μετσοβίου Θεοδόση Τάσσιο. Πολλά ζητήματα τεχνικά, κοινωνικά, πολιτικά, ιστορικά σε μια κουβέντα που όλα –και τα πιο σύνθετα- απλοποιούνται και παρουσιάζονται με έναν κατανοητό, ευχάριστο τρόπο που ο κάθε ακροατής-θεατής μόνο να κερδίσει μπορεί. Και μια κοπέλα-παρουσιάστρια ,η Βίκυ Φλέσσα, πανέξυπνη και κυρίως πολύ εργατική αφού προετοιμάζεται πλήρως, να τραβάει πράγματι την συζήτηση στα άκρα. Η εκπομπή αυτή, με χαμηλή βεβαίως θεαματικότητα, είναι ένα φωτάκι στο σκουπιδαριό της TV ,που μόνο η δημόσια τηλεόραση μπορεί να την έχει.

TEI Σερρών και χρηματιζόμενος καθηγητής: Πόσο διαδεδομένο είναι το φαινόμενο;

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο για τον χρηματιζόμενο «καθηγητή» στο ΤΕΙ Σερρών δεν είναι αυτό καθ αυτό το γεγονός ,αλλά η διάρκειά του. Το ήξεραν και οι πέτρες, τον γιουχάιζαν οι φοιτητές, αυτοί όμως απτόητοι. Δηλαδή το γνώριζαν οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι συνάδελφοί καθηγητές, η διοίκηση του ΤΕΙ, η τοπική κοινωνία και δεν υπήρξαν ενέργειες καταγγελίας και αντιμετώπισης. Γιατί πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με αυτήν την ποιότητα. Η κοινωνία όμως; Δέν πρέπει να αντιδρά άμεσα και αποτελεσματικά; …………………………………………………………….. Αυτό λοιπόν οδηγεί την σκέψη μας στο καίριο ερώτημα: Πόσο διαδεδομένη είναι αυτή η πρακτική στα πανεπιστήμια της χώρας μας;

Η Παλιόστανη και το μονοθέσιο της ντροπής μας

Τα δημοτικά σχολεία ξεκίνησαν και οι αυλές τους ζωντάνεψαν πάλι με χρώματα και φωνές. Όμως στον Δήμο Πύδνας-Κολινδρού υπάρχει ένα σχολείο διαφορετικό, ήσυχο. Είναι το μονοθέσιο της Παλιόστανης. Με 5-8 παιδιά σε μία αίθουσα όλα μαζί κάνουν το 1/6 των ωρών σε σχέση με τα εξαθέσια, δεν έχουν αίθουσα γυμναστικής ,ούτε μπορούν να κάνουν ομάδες, δεν έχουν δασκάλους πληροφορικής, ζωγραφικής, θεάτρου, δεν κάνουν εκδρομές με τα πόδια συνάντησης με άλλα σχολεία, δεν παίζουν σε πολύβουη και πολύχρωμη από δεκάδες παιδιά αυλή. Η διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Πιερίας κάθε χρόνο εισηγείται την διατήρησή του και την μη συγχώνευση με άλλα σχολεία αν και απέχει πέντε λεπτά από τα Αλώνια και την Σφενδάμη .Και ο Δήμος επίσης κάθε χρόνο συμφωνεί(Εμφανίζονται στα Δημοτικά Συμβούλια ενίοτε και «εκπαιδευτικοί που υπερασπίζονται τια μοθέσια!). Δεν θέλουν να «χαλάσουν» την καρδιά των πολιτικάντηδων του χωριού και να χάσουν καλές σχέσεις και ψήφους. Καταδικάζουν λοιπόν έτσι τα παιδιά της Παλιόστανης σε «κουτσή» μόρφωση και ελλιπή κοινωνικοποίηση. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Γιατί δυστυχώς ανεύθυνοι πολιτικοί και ανεπαρκείς διευθύνσεις εκπαίδευσης θα υπάρχουν πάντα. Το χειρότερο είναι η έλλειψη αντιδράσεων από την τοπική κοινωνία, πράγμα που σημαίνει πολλά και δυσάρεστα…