Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Σκυθρωποί επαναστάτες

Κάποιοι "αριστεροί" θεωρούν ως ιερή υποχρέωσή τους την διαρκή επανάληψη του "οι κλέφτες στη φυλακή" και του ότι "μόνο με λαϊκούς αγώνες θα αλλάξουν τα πράγματα".Αυτά.Τελεία.Και ξανά επανάληψη,και ξανά και ξανά.Σκυθρωπά πρόσωπα, απαισιόδοξα, έτοιμα να δείχνουν προδότες και πουλημένους παντού. Όμως γιατι η αισιοδοξία να μην ταιριάζει με την αγωνιστικη διάθεση;Γιατί το να χαίρεται κανείς με μια στάλα πρόοδο, σημαίνει ότι δεν συνεχίζει τον αγώνα για μιά δίκαιη,ανθρώπινη,σοσιαλιστική κοινωνία; Τί κερδίζει το κίνημα άν περνάμε τη ζωή μας στο μίσος,στο δηλητήριο και στον θυμό;

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Ας ξεκινήσουν απο τη δικαιοσύνη

Από που μπορεί κάποιος να ξεκινήσει,για να παρέμβει στο μπάχαλο της Ελλάδας; Η απάντηση είναι:Απο παντού Αν όμως το σκεφτούμε λίγο θα πούμε το αυτονόητο : Απο τη δικαιοσύνη. Γιατί μια κοινωνία χωρίς σοβαρή λειτουργία της δικαιοσύνης είναι μια κοινωνία χωρις ρυθμίσεις , με το "δίκαιο"του ισχυρού.Ειναι δηλαδη μια κοινωνία διάλυσης και αδικίας

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Ας ελπίσουμε και θα δείξει….

Τελικώς κυβέρνηση της αριστεράς δεν έγινε. Υπάρχει όμως επιτέλους μη μονοκομματική κυβέρνηση συνεργασίας με συμμετοχή κόμματος της αριστεράς. Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ που ευθύνονται για την σχεδόν καταστροφή που βιώνουμε, ενώ μπορούσαν να προχωρήσουν τα δύο τους, προτίμησαν την συντροφιά της ΔΗΜ.ΑΡ. Ανασφάλεια; Έλαβαν μήνυμα; Ίσως και τα δύο. Σε κάθε περίπτωση αν σε κάτι ελπίζουμε είναι αυτή η συνύπαρξη που προέκυψε. Όμως τι είναι δυνατόν να γίνει στην πράξη; Πόσο μπορεί να αλλάξει η άρρωστη κατάσταση που είμαστε; Θα δείξει η πορεία και μάλιστα γρήγορα. Κατ’ αρχήν η τροποποίηση του μνημονίου θα γίνει μάλλον περιορισμένα. Θα υπάρχει μια επιμήκυνση του προβλεπόμενου χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής και μια μικρή τροποποίηση στην τερατώδη κλοπή εισοδημάτων των συντάξεων. Επίσης θα προβλεφθεί ένα μικρό ευρωκονδύλιο ανάπτυξης, θα δουλέψει στοιχειωδώς το ΕΣΠΑ και θα προχωρήσει η ανακαιφαλαιοποίηση τραπεζών. Θα υπάρξει κατ’ αρχήν ένα καλύτερο κλίμα οικονομικά και όλη αυτή η κατάσταση θα παρουσιαστεί ως θρίαμβος από τον Σαμαρά. Η εκτός κυβέρνησης αριστερά με την λοιπή αντιπολίτευση θα μιλήσουν βέβαια για καταστροφική συνέχιση της πολιτικής του μνημονίου και για υποτέλεια της κυβέρνησης στις επιταγές της Μέρκελ και της Τρόϊκας. Όμως το πιο σημαντικό πεδίο δουλειάς είναι αλλού. Αν θα λειτουργήσει η δικαιοσύνη και η δημόσια διοίκηση. Αν θα προστατευτούν οι κοινωνικές δομές. Αν θα αλλάξει το εκλογικό σύστημα – αφού δεν συμφωνούν σε απλή αναλογική – έστω σε αναλογικότερο. Αν θα πάρει μπροστά το ΕΣΠΑ, η στήριξη της αγροτικής παραγωγής, ο τουρισμός, η κατασκευή υποδομών. Αν θα κατοχυρωθεί στην πράξη ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αν θα προχωρήσει νομικά ο καταλογισμός πολιτικών και ποινικών ευθυνών για το «πάρτυ» που ζήσαμε και ζούμε. Γενικά λοιπόν το πεδίο παραγωγής έργου είναι ευρύ. Είναι όλα όσα υπάρχουν στη χώρα, στον τόπο μας, στην ζωής μας. Και αποτέλεσμα θα παραχθεί μόνο με κυβερνήσεις συνεργασίας, με ξεκάθαρο πρόγραμμα και διαδικασίες απολογισμών και ελέγχων.