Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Θερμαϊκός σε υποβάθμιση

Τριακόσια χιλιόμετρα παραλία, τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορία, η Χαλκιδική, η Πιερία, ακρογιαλιές, δειλινά και στη μέση η «μάγισσα», η Θεσσαλονίκη. Κάθε κόλπος, κάθε ακρωτήρι, κάθε βράχος έχει να πει άπειρες ιστορίες για πολιτισμούς, για πολέμους, για βάσανα και ευτυχίες ανθρώπων από το 1.000 π.Χ. τουλάχιστον όπου έχουμε γραπτά μνημεία. Είναι ο Θερμαϊκός. Αφουγκράστηκε τις αγωνίες εκατό γενιών και τώρα «ακούει» και τις δικές μας στα σύγχρονά μας αδιέξοδα. Ήταν κάποτε (όχι στο μακρινό παρελθόν αλλά πριν 40-50 χρόνια) πεντακάθαρος και τώρα, όσο πιο πολύ πλησιάζεις προς την συμπρωτεύουσα, τόσο και μοιάζει με μαύρο βούρκο. Είχε κάποτε ψάρια για να θρέψει όλη την Ελλάδα και τώρα η αλιεία εξαφανίζεται. Είχε αμμουδιές – ζωγραφιά και τώρα τα φύκια, τα βαρέλια των μυδοκαλλιεργειών και κάθε λογής πλαστικά έχουν κάνει κατάληψη στην άμμο. Είχε παραλίες γεμάτες πράσινο και άνετους ανοικτούς χώρους και τώρα αυθαίρετα κτίρια πληθαίνουν κάθε μέρα άτακτα και χωρίς κανόνες καταλαμβάνοντας και την άμμο. Αυτός είναι ο σημερινός Θερμαϊκός. Μας έθρεψε και μας ομόρφυνε τη ζωή για τριάντα αιώνες και τώρα τον καταστρέφουμε. Κανένα σχέδιο δεν ακούγεται ούτε καν στα χαρτιά, στη θεωρία. Εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεων στις ακροθαλασσιές πάνε στράφι χωρίς πλαίσια, χωρίς στόχους, χωρίς προοπτική. Κάθε χρόνο και χειρότερα, κάθε πέρυσι και καλύτερα. Κι όμως ο Θερμαϊκός μπορεί έχει την δυνατότητα να αναζωογονηθεί αρκεί να γίνουν τα αυτονόητα. Η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας – που δεν ασχολείται – να εκπονήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο διάσωσης και αναβάθμισης. Με ελαχιστοποίηση της ρύπανσης και του ευτροφισμού από τα εργοστάσια, τους οικισμούς και τους αποδέκτες λυμάτων. Με αποχετεύσεις και επεξεργασία λυμάτων στο σύνολο των παράκτιων οικισμών. Με έλεγχο (άγνωστη λέξη κι αυτή) για τήρηση όρων λειτουργίας παραγωγικών μονάδων. Με χωροταξική και πολεοδομική οργάνωση των ακτών. Με απαγόρευση των καϊκιών αλιείας (δηλαδή καταστροφής) βυθού στο σύνολο του κόλπου και οργανωμένη επιτήρηση (άλλη άγνωστη λέξη πάλι) από το Λιμενικό. Με καθορισμό και υλοποίηση αυστηρών περιβαλλοντικών κανόνων για τις οστρακοκαλλιέργειες. Με διεύρυνση της ιχθυογεννετικής περιόδου απαγόρευσης αλιείας. Με λιμάνια χρηστικά σε Πιερία και Χαλκιδική για τον τουρισμό. Με ανάδειξη του συνόλου του αρχαιολογικού πλούτου, αλλά και του σύγχρονου πολιτισμού. Με προώθηση του ειδικού τουρισμού (οικολογικός, αθλητικός, ιματιακός, τρίτης ηλικίας κ.λπ.). Με χίλιες δύο ακόμα δράσεις που θα έχουν στόχο την περιβαλλοντική προστασία και την ανάπτυξη. Ο Θερμαϊκός μπορεί να αναγεννηθεί και να βοηθήσει και πάλι. Εμείς το ξέρουμε; Το βλέπουμε; Το θέλουμε;

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Υποβαθμίζουν τον εαυτό τους στην Μεθώνη

Στην παραλία Μεθώνης οι περισσότεροι μαγαζάτορες προέκτειναν τα μαγαζιά αυθαιρέτως 3-4 μέτρα στο πεζοδρόμιο.Ετσι οι λιγοστοί πελάτες κάθονται στην άκρη και μέσα είναι άδειο.Μετατοπίστηκε απλά η άκρη τους προς τον δρόμο, αφαιρώντας απο τη τζέπη τους αρκετά χιλιάρικα για την παράλογη κατασκευή και απο τους πολίτες αρκετό κοινόχρηστο χώρο. Απ΄ότι φαίνεται αφού ούτε ο Δήμος ,ούτε άλλος αρμόδιος ελέγχει ,θα προεκταθούν πλέον και προς την άμμο.Και η όπμορφη παραλία θα υποβαθμίζεται περαιτέρω ,με ευθύνη όλων...

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Παλιοί και νέοι φταίχτες

Μεχρι τώρα εφταιγαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για το χάλι μας και οι ίδιοι που ως αρμόδιοι δεν έκαναν τίποτα για να αλλαξει η κατάσταση Τώρα πια φταίει ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για το χάλι μας και ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ που ως αρμόδιοι δέν κάνουν κάτι για να αλλάξει η κατάσταση

Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Αναψυκτήρια ανάπτυξης

Ξεκίνησε πάλι το Δημοτικό αναψυκτήριο Αλυκών. Θα ξεκινήσει και του Κολινδρού (πισίνα).Μαζι με τα άλλα που λειτουργούν η θα λειτουργήσουν(Παυσίλυπος,Καταχάς,Κίτρος,Μεθώνη,Μακρύγιαλος κλπ)μπορεί να γίνει ενα δικτυο εστίασης-ψυχαγωγίας-πολιτισμού με χαμηλές τιμές ,με θέσεις εργασίας, με δημοτικούς πόρους και με γενικώτερες θετικές επιπτώσεις. Για να δούμε.Το βλέπει έτσι ο Δήμος ,ή όπως λάχει-όπως τύχει.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Η πορεία προς την μετά ΠΑΣΟΚ – ΝΔ εποχή άρχισε

Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για το πόσο φθαρμένο είναι το υπάρχον πολιτικό σύστημα και το πόσο αναγκαίο είναι να προχωρήσουμε στην μετά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ εποχή. Αν σήμερα όμως έχει κάτι επιπλέον αξία, αυτό είναι η συζήτηση για το ξεδίπλωμα μιας ολοκληρωμένης εναλλακτικής πρότασης για όλα. Και μέσα από την διαδικασία διατύπωσης και παρουσίασης αυτής της πρότασης, ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του για το τι θα πράξει στις 6 Μαΐου. Κατ’ αρχήν ας ξεφύγουμε από τον πλαστό – παιδικό εκβιασμό της ακυβερνησίας. Το 90% των ανεπτυγμένων χωρών έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Αυτή η συνύπαρξη μάλιστα αναγκάζει τα κόμματα να λένε και να εννοούν κάτι, δηλαδή να πράττουν, να ελέγχουν και να ελέγχονται, να προγραμματίζουν και να απολογούνται, να παρουσιάζουν δηλαδή κάτι που στην Ελλάδα δεν είναι αυτονόητο: Σοβαρότητα. Άρα όποιο αποτέλεσμα και να έρθει, οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει ανάλογα με το ποσοστό και την συμβατότητα προγραμμάτων να συνεννοηθούν. Να παραμερίσουν εμπάθειες, έχθρες και θεωρίες μοναδικότητας και να προκύψουν συγκεκριμένες, ανακοινώσιμες και ωφέλιμες κοινωνικά συμφωνίες. Πρώτο στοιχείο μιας τέτοιας συμφωνίας δεν μπορεί παρά να είναι η στήριξη και σταδιακή ανόρθωση της κοινωνίας, ξεκινώντας από τους πιο αδύναμους. Αποκατάσταση εισοδημάτων (αρχίζοντας από τα χαμηλότερα), λειτουργία κοινωνικών δομών (υγεία, ασφάλιση κ.λπ.) και γενικότερα πορεία προς οικονομική και ψυχολογική βελτίωση. Ξεκαθάρισμα επίσης του πλαισίου αντιμετώπισης του δημοσιονομικού προβλήματος. Το χρέος το δημιούργησε ο συνδυασμός ανεπαρκών κυβερνήσεων και κερδοσκοπικής τοκογλυφίας και όχι ο λαός. Η άρνηση όμως πληρωμής οδηγεί σε επικίνδυνη αυτοκαταστροφική απομόνωση, άρα χρειάζεται σχέδιο και συνεννόηση. Πρωτογενές πλεόνασμα άμεσα, δάνεια με χαμηλό επιτόκιο μόνο για αποπληρωμή δανείων, συνδυασμός ετήσιων πληρωμών και κουρεμάτων, με πορεία προς την μείωση του χρέους, με μακρόπνοο στόχο τον μηδενισμό του και απόφαση για να μην ξαναπέσουμε στο «λούκι». Οι δαπάνες θα ισοσκελίζονται με τα έσοδα στα πλαίσια του εθνικού σχεδίου και της Ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής και αλληλεγγύης. Και μια και είπαμε για Ευρώπη οι ιδέες για αποχώρηση, αυτονομίες και Αλβανοποιήσεις καλό είναι να διορθωθούν. Η αγοραφοβία και η απομόνωση, μόνο μιζέρια και διαφθορά φέρνουν. Η Ευρώπη είναι η πατρίδα μας και οι λαοί της μπορούν να την αλλάξουν. Από εκεί και πέρα είναι τα ζητήματα δημοκρατίας και της ανάπτυξης. Πρώτα απ’ όλα η οργάνωση της διαλυμένης Δημόσιας Διοίκησης, η διαφάνεια, η λειτουργία και η διεύρυνση των δημοκρατικών θεσμών, η στήριξη της αγροτικής παραγωγής, της έρευνας, της παραγωγικής βάσης και του τουρισμού και η εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Το κάθε σημείο μιας τέτοιας συμφωνίας «σηκώνει» συζήτηση και έχει πολλές προεκτάσεις. Όμως όταν οι άνθρωποι κοιτάζονται στα μάτια και συζητούν για το κοινό καλό, τότε μπορούν να καταλήγουν, να συμφωνούν έστω και επιμέρους και να συμπορεύονται έστω και για κάποιο διάστημα. Καλό λοιπόν είναι (αφού απορρίψουμε το ΝΔ – ΠΑΣΟΚ φυσικά) να στηρίξουμε κόμματα που να έχουν προγράμματα και πρακτική συμβατή με τα ανωτέρω σημεία: Ανθρωπισμός, ανοικτή δημοκρατία της συμμετοχής του πολίτη, οικολογική αντίληψη, συμμετοχή στις Ευρωπαϊκές και στις παγκόσμιες εξελίξεις, απόρριψη της μοναδικότητας και του αρχηγισμού, διάθεση συνεργασίας, με σεβασμό στην διαφορετικότητα και τις άλλες απόψεις, θέληση για μεταρρυθμίσεις, πρόταση ωφέλιμης κοινωνικά ανάπτυξης και υπέρβασης της κρίσης. Να αναδείξουμε κόμματα που – επιτέλους – να αρθρώνουν απλό, κατανοητό, ξεκάθαρο προγραμματικό λόγο, πραγματοποιήσιμου εναλλακτικού σχεδίου χωρίς να επαναλαμβάνουν διαρκώς και επιμόνως μόνο πόσο λάθος είναι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές. Προσωπικά πάντως – χωρίς να είμαι απολύτως βέβαιος για την ορθότητα της επιλογής μου – επιλέγω με βάση το παραπάνω σκεπτικό Οικολόγους Πράσινους. Όμως το μέλλον του τόπου δεν θα κριθεί από την τύχη ή το ποσοστό ενός και μόνο κόμματος. Θα εξαρτηθεί από την συνολική κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί. Και τώρα πια, μετά τον «Μεγάλο Θυμό» χρειαζόμαστε όσο ποτέ το εναλλακτικό σχέδιο που θα μας εμπνεύσει και θα μας κάνει να ελπίζουμε πάλι.