Κυκλοφορείς σε μιά μεγαλούπολη και βλέπεις ελάχιστα αυτοκίνητα.Κανείς δέν κορνάρει,κανείς δέν σπινιάρει.Στέκεις στην ουρά για σάντουιτς και τα παιδιά στην καντίνα τα βλέπεις να δουλεύουν γρήγορα μέν χαλαρά δέ,χωρίς ιδρώτα και άγχος.Αστυνομία πουθενά σχεδόν.Πρόσωπα χαμογελαστά,άνθρωποι έτοιμοι να σε βοηθήσουν.Ποδήλατα και ποδηλατόδρομοι παντού,και στους υποδοχείς καρτών για πάρκιγκ αντί καλωδίου και ρευματοδότησης ένας μικρός ηλιακός φορτιστής.Πολλά δένδρα,τεράστια πάρκα η μισή σχεδόν πόλη.
Δέν είναι παραμυθι. Είναι η Κοπεγχάγη του σήμερα,του Ιουνίου 2009 που την επισκέφτηκα.
Είναι ακριβώς το αντίθετο απο τις Ελληνικές μεγαλουπόλεις που μας έφτιαξαν για να (μήν)ζούμε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου