Καπνιστές και πελάτες

Στο καφενείο η TV δείχνει ότι ο ΠΑΟΚ κερδίζει μέσα στο Ζάγκρεμπ και οι ΠΑΟΚτσίδες στήνουν γλέντι και καπνίζουν τουλάχιστον οι μισοί από χαρά. Πρώτα κάπνιζαν από αγωνία, πιο πριν από αμηχανία και πιο μπροστά επειδή «πάει με τον καφέ».
Το ντουμάνι είναι ανυπόφορο και ίσα – ίσα φαίνεται η πινακίδα «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ» που ξέχασε ο μαγαζάτορας από τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη. Ένας – δύο διαμαρτύρονται αλλά το μόνο που κερδίζουν είναι το ειρωνικό βλέμμα και το ψιθυριστό (να μην ακουστεί) «άντε και γα….» των καπνιστών.
Κι όμως η νομοθεσία υπάρχει και ισχύει. Το τσιγάρο απαγορεύεται παντελώς στους κλειστούς δημόσιου χώρους. Γίνεται όμως ακριβώς αυτό που προβλέψαμε όταν θεσμοθετήθηκε: Δεν τηρείται. Η αστυνομία – για κάποιο λόγο που κανείς δεν κατάλαβε, ούτε ο κυβερνητικός αρμόδιος εξήγησε – δεν ασκεί σχετικό έλεγχο και η βαρβαρότητα του καπνιστή, να φυσάει τον καπνό στα μούτρα του μη καπνιστή και των παιδιών μας, συνεχίζεται. Ο κουστουμαρισμένος υπουργός υγείας εν τω μεταξύ ορκίζεται – χωρίς να ντρέπεται – ότι ισχύει η απαγόρευση.
Δεν ντρέπεται ο Υπουργός όπως δεν ντρέπονται για τόσα άλλα απλά, αυτονόητα και ωφέλιμα κοινωνικά που δεν κάνουν αν και «αναλαμβάνουν» ευθύνη. Στην χώρα μας όμως λείπει η εφαρμογή των αυτονόητων: Το να μην κλέβουν οι γιατροί με το φακελάκι του ασθενούς (όπως κλέβουν την υγεία του μη καπνιστή), το να διοικούνται στοιχειωδώς οι Δημόσιες Υπηρεσίες, το να μετρούν τα διαθέσιμα πριν σπαταλήσουν οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Λείπει γενικά κάτι βασικό. Η εφαρμογή της νομοθεσίας, όποια κι αν είναι αυτή. Γιατί ακριβώς υπάρχει η πελατειακή αντίληψη. Και οι «πελάτες» (όχι οι πολίτες) δεν γουστάρουν εφαρμογή γενικών και αντικειμενικών ρυθμίσεων. Πελάτες λοιπόν είναι οι μαγαζάτορες, οι καπνιστές, οι «φακελάκηδες» γιατροί, οι άσχετοι τεμπέληδες διοικητές υπηρεσιών, οι πιεστικοί εργολάβοι, οι χούλιγκανς φίλαθλοι, οι φοροδιαφεύγοντες, οι γκρινιάρηδες πλοιοκτήτες κ.λπ. Όλοι αυτοί που θέλουν ελευθερία κινήσεων. Απολαμβάνουν την «ελευθερία» τους και μετά στηρίζουν, ψηφίζουν και κάνουν αγώνα για τους ευεργέτες τους.
Πελάτες σ’ ένα μαγαζί μισοσκότεινο με μισοκατεβασμένα τα ξεχαρβαλωμένα του ρολά.