Τα «κουνουποχώρια» και η επαναλαμβανόμενη ολιγωρία

Αν σήμερα επιχειρούσαμε να ιεραρχήσουμε τα προβλήματα της Βόρειας Πιερίας, στα πρώτα σκαλιά του βάθρου θα είχαμε τα κουνούπια. Επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική ζωή των κατοίκων τόσο που – περισσότερο στο Αιγίνιο – το καλοκαίρι η διαμονή εκτός σπιτιού γίνεται αφόρητη. Λόγω αυτής της «λαίλαπας» πάρα πολλοί επιλέγουν τελικά την μετακόμιση ή την μη κατοίκιση στα «κοινουποχώρια» μας.
Το πρόγραμμα λοιπόν καταπολέμησης των κουνουπιών είναι ανάγκη απόλυτης προτεραιότητας και υπάρχουν σήμερα μέθοδοι, τρόποι και πρακτικές ολοκληρωμένης εφαρμογής αφανισμού των τυράννων – δίπτερων, χωρίς περιβαλλοντικά προβλήματα. Τα βασικά στοιχεία του είναι η περιφερειακή (και όχι τοπική) γεωγραφική επιλογή, η λεπτομερής σωστή καταγραφή εστιών γέννησης, η επιλογή κατάλληλων ουσιών προνυμφοκτονίας και η σωστή επίσης λεπτομερής εργασία στους ψεκασμούς.
Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι βέβαια η επαρκής χρηματοδότηση, ο περιφερειακός συντονισμός, η έγκαιρη έναρξη την άνοιξη, και η σοβαρή επίβλεψη. Και όλα αυτά είναι αρμοδιότητα της διοίκησης που αφορά γεωγραφικά την περιοχή εφαρμογής, δηλαδή της Περιφέρειας, σε συνεργασία πάντα με τους ΟΤΑ. Αυτή πρέπει να φροντίσει για τους πόρους. Μιλάμε για 1-2 εκατομμύρια για όλη την περιφέρεια και είναι αστείο το ποσόν για την σοβαρότητα του θέματος. Αφού μάλιστα το ζήτημα έχει εθνική διάσταση είναι λογικό να προβλέπονται κονδύλια στους κεντρικούς και περιφερειακούς προϋπολογισμούς αντί της σημερινής προβληματικής κατανομής μεταξύ ΟΤΑ και Περιφέρειας.
Τα κουνούπια ως γνωστόν δεν έχουν πατρίδα. Άρα είναι απαραίτητη η ταυτόχρονη Περιφερειακή εφαρμογή. Σήμερα όμως, άλλες Περιφερειακές Ενότητες ξεκινούν Απρίλη, άλλες δημοπρατούν το έργο τον Ιούνη και άλλες απλά…. συσκέπτονται. Όσο δε για την επίβλεψη, ανατίθεται το έργο σε Αναπτυξιακές οι οποίες παρακολουθούν την εταιρεία εφαρμογής προγράμματος που μονοπωλιακά ασχολείται, χωρίς καθημερινή παρέμβαση στην ουσία του έργου.
Όλα αυτά φυσικά δεν είναι καινούρια. Δεκάδες χρόνια τα λέμε και τα ξαναλέμε. Κάθε χρόνο όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τα προγράμματα ξεκινούν αργά με αντιμέτωπους πολλαπλάσιους πληθυσμούς και εστίες κουνουπιών σε σχέση με αυτούς που θα ήταν στις αρχές Απρίλη, κανένας συντονισμός δεν υπάρχει και το πρόβλημα εντείνεται.
Και φέτος έτσι είναι η κατάσταση και του χρόνου έτσι θα είναι. Χωρίς καθορισμό ευθυνών για την ολιγωρία και αδράνεια των υπευθύνων, χωρίς αποτελεσματικό πρόγραμμα καταπολέμησης κουνουπιών, χωρίς την δυνατότητα να χαρούμε τα καλοκαιρινά βράδια εμείς οι ατυχείς διαμένοντες στα «κουνουποχώρια».