Θερμαϊκός σε υποβάθμιση

Τριακόσια χιλιόμετρα παραλία, τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορία, η Χαλκιδική, η Πιερία, ακρογιαλιές, δειλινά και στη μέση η «μάγισσα», η Θεσσαλονίκη. Κάθε κόλπος, κάθε ακρωτήρι, κάθε βράχος έχει να πει άπειρες ιστορίες για πολιτισμούς, για πολέμους, για βάσανα και ευτυχίες ανθρώπων από το 1.000 π.Χ. τουλάχιστον όπου έχουμε γραπτά μνημεία. Είναι ο Θερμαϊκός. Αφουγκράστηκε τις αγωνίες εκατό γενιών και τώρα «ακούει» και τις δικές μας στα σύγχρονά μας αδιέξοδα. Ήταν κάποτε (όχι στο μακρινό παρελθόν αλλά πριν 40-50 χρόνια) πεντακάθαρος και τώρα, όσο πιο πολύ πλησιάζεις προς την συμπρωτεύουσα, τόσο και μοιάζει με μαύρο βούρκο. Είχε κάποτε ψάρια για να θρέψει όλη την Ελλάδα και τώρα η αλιεία εξαφανίζεται. Είχε αμμουδιές – ζωγραφιά και τώρα τα φύκια, τα βαρέλια των μυδοκαλλιεργειών και κάθε λογής πλαστικά έχουν κάνει κατάληψη στην άμμο. Είχε παραλίες γεμάτες πράσινο και άνετους ανοικτούς χώρους και τώρα αυθαίρετα κτίρια πληθαίνουν κάθε μέρα άτακτα και χωρίς κανόνες καταλαμβάνοντας και την άμμο. Αυτός είναι ο σημερινός Θερμαϊκός. Μας έθρεψε και μας ομόρφυνε τη ζωή για τριάντα αιώνες και τώρα τον καταστρέφουμε. Κανένα σχέδιο δεν ακούγεται ούτε καν στα χαρτιά, στη θεωρία. Εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεων στις ακροθαλασσιές πάνε στράφι χωρίς πλαίσια, χωρίς στόχους, χωρίς προοπτική. Κάθε χρόνο και χειρότερα, κάθε πέρυσι και καλύτερα. Κι όμως ο Θερμαϊκός μπορεί έχει την δυνατότητα να αναζωογονηθεί αρκεί να γίνουν τα αυτονόητα. Η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας – που δεν ασχολείται – να εκπονήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο διάσωσης και αναβάθμισης. Με ελαχιστοποίηση της ρύπανσης και του ευτροφισμού από τα εργοστάσια, τους οικισμούς και τους αποδέκτες λυμάτων. Με αποχετεύσεις και επεξεργασία λυμάτων στο σύνολο των παράκτιων οικισμών. Με έλεγχο (άγνωστη λέξη κι αυτή) για τήρηση όρων λειτουργίας παραγωγικών μονάδων. Με χωροταξική και πολεοδομική οργάνωση των ακτών. Με απαγόρευση των καϊκιών αλιείας (δηλαδή καταστροφής) βυθού στο σύνολο του κόλπου και οργανωμένη επιτήρηση (άλλη άγνωστη λέξη πάλι) από το Λιμενικό. Με καθορισμό και υλοποίηση αυστηρών περιβαλλοντικών κανόνων για τις οστρακοκαλλιέργειες. Με διεύρυνση της ιχθυογεννετικής περιόδου απαγόρευσης αλιείας. Με λιμάνια χρηστικά σε Πιερία και Χαλκιδική για τον τουρισμό. Με ανάδειξη του συνόλου του αρχαιολογικού πλούτου, αλλά και του σύγχρονου πολιτισμού. Με προώθηση του ειδικού τουρισμού (οικολογικός, αθλητικός, ιματιακός, τρίτης ηλικίας κ.λπ.). Με χίλιες δύο ακόμα δράσεις που θα έχουν στόχο την περιβαλλοντική προστασία και την ανάπτυξη. Ο Θερμαϊκός μπορεί να αναγεννηθεί και να βοηθήσει και πάλι. Εμείς το ξέρουμε; Το βλέπουμε; Το θέλουμε;