Κρίμα.Όμως με τον Σάντος μέχρι εκεί μπορούσαν.

Ξεκίνησε και πάλι με τον ανύπαρκτο Σαλπιγκίδη αντί του Φεστφατζίδη και με τον "Παλιό" Καραγκούνη αντι του φρέσκου Ταχτσίδη.Μετά έβγαλε τον καλύτερο της ομάδας Σάμαρη με αποτέλεσμα άν και παίζαμε με παίκτη παραπάνω να μην έχουμε κέντρο. Ακολούθησε η είσοδος του αγαπημένου του μηδενικού Γκέκα και η αλλαγή του αεικίνητου και εθουσιώδους Μανιάτη με τον ντεφορμέ Κατσουράνη.Έδωσε εντολή για "γιόμες" εκμηδενίζοντας το αριθμητικό πλεονέκτημα. Κι όμως η Εθνική το πάλεψε. ΄Ομως ο αντίπαλος,που λέγεται προπονητής Σάντος, ήταν αποφασιμένος να χάσει η Εθνική την πρόκριση.Έκανε τις κινήσεις "μάτ":Πρώτα αποβλήθηκε χωρίς κανέναν λόγο χαλώντας την ψυχολογία των παικτών και μετά το τελικό κτύπημα:Να κτυπήσει πέναλτυ ο Γκέκας, που δια γυμνού οφθαλμού φαiνόταν το ότι και σε κενή εστία θα αστοχούσε. Με τον ανεκδιήγητο Σάντος προπονητή λοιπόν η Εθνική-παρά το πλούσιο ταλέντο της - δέν είχε καμιά τύχη. Άς ελπίσουμε ο επόμενος να είναι φυσιολογικός και να κάνει τα απλά και αυτονόητα:Να βάζει τους καλύτερους και να τους λέει να παίξουν κανονικό ποδόσφαιρο.