Η Μόρνα, η έλλειψη ψυχραιμίας και το νερό που δεν έρχεται

Η υδροδότηση της Β. Πιερίας από το φράγμα της Μόρνας μας αφορά. Αν γίνει όπως λέχθηκε, θα λύσει το υδροδοτικό μας πρόβλημα ανεξάρτητα από την παροχή των γεωτρήσεών μας. Όμως νερό ακούμε και νεράκι δεν βλέπουμε αφού όπως φαίνεται τα προβλήματα είναι πολλά. Από την υπάρχουσα πληροφόρηση πάντως καταλαβαίνει κανείς ότι:
1) Το όλο έργο έγινε χωρίς έγκριση περιβαλλοντικών όρων – άρα χωρίς νόμιμη αδειδότηση.
2) Η χωρητικότητα του φράγματος αν είναι όπως λένε της τάξης των 300.000m3 είναι πολύ μικρή για τις ανάγκες της Β. Πιερίας.
3) Η χρήση νερού δεν διασφαλίστηκε με σχετικές αποφάσεις πριν να γίνει το έργο με αποτέλεσμα να εγείρονται οι σχετικές αξιώσεις του Δήμου Πέτρας για άρδευση.
4) Οι αγωγοί μεταφοράς του νερού από το φράγμα στα διυλιστήρια μόλις τροφοδοτηθούν παρουσιάζουν βλάβες. Άρα προφανώς υπάρχουν τεχνικά προβλήματα.
5) Στις μεγάλες βροχές του περασμένου καλοκαιριού η λεκάνη του φράγματος γέμισε φερτά υλικά κάτι που σαφώς έπρεπε να προβλεφθεί στην σχετική μελέτη.
Αυτά τα πέντε νομικά και τεχνικά προβλήματα βλέπει κανείς από την υπάρχουσα πληροφόρηση. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση όμως βλέπουμε να αντιμετωπίζει ως εξής το ζήτημα:
1) Για το έλλειμμα έγκριση περιβαλλοντικών όρων δεν διευκρινίζει τι έγινε.
2) Για την χωρητικότητα μιλάει για προοπτική στα 1.000.000m3 που δεν πείθει όμως αφού δεν δίνονται συγκεκριμένα τεχνικά στοιχεία.
3) Για την χρήση του νερού πρότεινε η Ν.Α. Πιερίας και αποφάσισε ο Περιφερειάρχης για το καλοκαίρι (που οι υδρευτικές ανάγκες είναι μεγάλες) η τροφοδότηση του φράγματος να πηγαίνει στην άρδευση της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι το αποθηκευμένο νερό θα πρέπει να μπορεί να καλύψει την ύδρευση περίπου 40.000 κατοίκων για τρεις μήνες. Απ’ ότι φαίνεται όμως φτάνει για περίπου 20 ημέρες μόνον.
4) Για της βλάβες στον αγωγό η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μιλάει για δολιοφθορές και κάνει μηνύσεις.
5) Για τον κίνδυνο των φερτών υλικών γίνεται λόγος για μικρότερα ανάντη φράγματα που όμως δεν φαίνεται να κατασκευάζονται.
Ασφαλώς όμως χρειάζεται ηρεμία και κατάλληλες ενέργειες. Κατ’ αρχήν να υπάρξει πλήρης νομιμότητα με τις σχετικές περιβαλλοντικές εγκρίσεις. Κατά δεύτερον να ξεκαθαριστεί το αυτονόητο, ότι δηλαδή τον νερό ως αγαθό πρέπει να καλύπτει πρώτα την ύδρευση των οικισμών και να έπεται η άρδευση. Και τέλος να γίνει μια τεχνική σοβαρή μελέτη ειδικών για την χωρητικότητα, την αντιμετώπιση φερτών υλών και κυρίως για την επάρκεια του αγωγού που παθαίνει βλάβες.
Ψυχραιμία λοιπόν αντί φωνασκιών και μηνύσεων και διορθωτικές έγκαιρες ενέργειες. Αυτή πρέπει να είναι και η άποψη και του Δήμου μας που καλό είναι να το συζητήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο επισταμένα.
Στη μόνη σχετική συζήτηση που έγινε πάντως, ενώ ήταν σαφές ότι αποφασίσαμε να εισηγηθούμε την απόλυτη προτεραιότητα της ύδρευσης έναντι της άρδευσης για την απόφαση χρήσης, ο Δήμαρχός μας υποστήριξε τελικώς την θέση που έγινε τελικά απόφαση Περιφερειάρχη (η παροχή το καλοκαίρι να πάει στην άρδευση).
Ο Δήμαρχός μας λοιπόν ευθυγραμμισμένος απολύτως (παραταξιακά και κομματικά) με την άποψη της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (μας κατατρέχουν, δολιοφθορούν, τους μηνύουμε) κάνει συχνές δηλώσεις του στυλ «επιτέλους το νερό έρχεται». Χάνουμε έτσι άλλη μια ευκαιρία να είμαστε αξιοπρεπείς, σοβαροί και ωφέλιμοι για τον τόπο μας. Όπως σε πολλά άλλα, όπως σε όλα σχεδόν τα άλλα.