Μιά χαρά ηταν τα Ντι-Μπέιτ.Σε συγκεκριμένο χρονο έδιναν απαντήσεις και εμείς κριναμε.Βέβαια και οι ερωτήσεις κρινονταν για την επάρκεια α τους και οι απαντήσεις.Μιά χαρα ζωντανά ήταν,για αυτούς που την ζωντάνια την ανακαλύπτουν στην ουσία των απόψεων και όχι στην ελαφρότητα της πρώτης εικόνας.
Για αυτούς που ψάχνουν τα μαλώματα,για τους Πρετεντέρηδες που θεωρούν ζωντανό οτι έχει φασαρία και ανάγωγους συνομιλητές,για όσους θεωρούν ότι συζήτηση σημαίνει να διακόπτεις τον άλλον συνέχεια και να μιλούν όλοι μαζί με φωνές και ειρωνίες,έ γι΄αυτούς δεν ήταν ζωντανά τα ντη-μπέιτ.
Αυτοί θα κάθονται να απολαμβάνουν πολιτικό διάλογο στα τηλεοπτικά παράθυρα της τηλεχαζομάρας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου