Γιορτινές κακίες

Χρονιάρες μέρες λοιπόν και αφού κανένας Αη Βασίλης δεν νοιάστηκε για μένα σκέφτηκα να κάνω εγώ ένα μικρό δώρο στον εαυτό μου. Να πω λίγο πιο ξεκάθαρα κάποιες σκέψεις και κάποια ερωτήματα έτσι για εκτόνωση. Να γίνω λίγο κακός, λίγο σκληρός έτσι για πλάκα. Βέβαια μπορεί να μου θυμώσουν, μπορεί να έχω τίποτε συνέπειες αλλά…. ελπίζω στην συγχώρεση που εμπνέουν οι γιορτές.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Τον προηγούμενο μήνα πήγα σε Νοσοκομείο για εγχείρηση συγγενικού μου προσώπου. Εκεί δοκιμάσαμε μια έκπληξη: Μάθαμε ότι ένας γιατρός δεν ήθελε φακελάκι με τίποτα. Και συζητώντας με άλλους επισκέπτες αναρωτηθήκαμε αν κανείς Υπουργός Υγείας έθεσε ποτέ ξεκάθαρα με δημοσιοποιημένες ανακοινώσεις το αυτονόητο θέμα: «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΙΑΤΡΩΝ». Αν διέταξε την ανάρτηση σχετικών πινακίδων και αν ενημέρωσε σχετικά μέσω στελεχών τους ασθενείς. Όχι δεν το έκανε. Το φαινόμενο αυτό είναι τόσο εκτεταμένο που συμπεράναμε ότι ο κ. Αβραμόπουλος δεν θέλει την καταπολέμηση του «φακέλου». Την επιθυμεί και τη διαιωνίζει με την απραξία του. Είναι δηλαδή απολύτως παράνομος και πρέπει να οδηγηθεί στον εισαγγελέα.
Και μια και είπαμε για Νοσοκομείο θυμήθηκα ότι πήγα μια μέρα στο Κέντρο Υγείας Αιγινίου για εξέταση στις 1:10 μ.μ. Δέχτηκα την παρατήρηση του προσωπικού για την προχωρημένη ώρα που πήγα, ρώτησα αν υπάρχει ανακοίνωση ωραρίου τακτικών ιατρείων και αντί απάντησης με «μάλωσε» μια φίλη (και πολύ καλή νοσοκόμος) ότι γίνομαι επιθετικός. Παρατήρησα βέβαια ότι οι γιατροί της πρωινής βάρδιας έφευγαν. Συμπέρανα λοιπόν ότι στα Κέντρα Υγείας της Ελλάδας του 2008 το ωράριο των τακτικών ιατρείων είναι 8:30 – 9:00 π.μ. έως 12:30 – 13:00 μ.μ. δηλαδή 3,5 έως 4,5 ώρες ημερησίως. Μόνο που απόρησα γιατί δεν το ανακοινώνουν σε πινακίδες. Μήπως ντρέπονται;
Αλλά μια και λέμε για Κέντρα Υγείας θυμήθηκα το θέμα του Νέου Νοσοκομείου Κατερίνης. Ο λαός της Πιερίας έχει υποστεί μια ανείπωτη κοροϊδία. Στις πλάτες του παίχτηκαν και παίζονται παιχνίδια διαπλεκομένων και οι βουλευτές μας τουλάχιστον μια φορά το χρόνο και κυρίως πριν από κάθε εκλογές υπόσχονται την έγκαιρη αποπεράτωση. Επειδή λοιπόν το «δούλεμα» δεν έχει όριο και οι ευθύνες είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ της Κυβέρνησης, οι βουλευτές μας κ. Καρπούζας και κυρίως ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Κωνσταντόπουλος αφού δεν ζήτησαν ποτέ συγνώμη δεν πρέπει να παραιτηθούν και να μην ξαναθέσουν υποψηφιότητα;
Και μια που είπαμε για τον κ. Κωνσταντόπουλος να πούμε και την κίνηση…. ΜΑΤ που λέγεται ΚΑΤ Αιγινίου. Βρήκε τρόπο για να περηφανεύεται και να ….. εκλέγεται για δύο – τρεις βουλευτικές περιόδους τουλάχιστον. Στο ΚΑΤ Αιγινίου είναι «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΤΟΥ» επιτυχία και απαιτεί ψήφους για να δικαιωθεί ο αγώνας του. Ξέχασε να μας πει όμως (εκτός από το πότε θα λειτουργήσει) το πόσο θα κοστίσει στον Ελληνικό λαό. Γιατί αφού θα είναι προϋπολογισμού περίπου 150 εκ. € θα πληρώσουμε, με την ΣΔΙΤ που θα γίνει, στην εταιρεία που θα το κατασκευάσει σε δόσεις σε καμιά 20 – 25 χρόνια περίπου….. τι λέτε; Δεν θα πιάσουν τα 200 – 250 εκ. €; Ενώ αν γινόταν σαν κανονικό Δημόσιο έργο με την έκπτωση θα πήγαινε προς τα 130 εκ. € από τα οποία τα 70 – 80 εκ. € περίπου θα ήταν συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τουτέστιν 200 εκ. € στην μία περίπτωση 60 εκ. € στην δεύτερη. Άρα 140 εκ. € επιπλέον κόστος για τους Έλληνες που θα πάνε στις τσέπες της φίλης προς το Υπουργείο Εταιρείας. Τι λέτε; Δεν χρήζει δικαστικής διερεύνησης το θέμα;
Και μια και μιλάμε για ΣΔΙΤ θυμήθηκα το βασικό επιχείρημα των ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. «Οι ΣΔΙΤ γεννήθηκαν για να λύσουν το πρόβλημα των πόρων και της …. αγκύλωσης του Δημόσιου τομέα στις κατασκευές. Δέστε π.χ. το παράδειγμα του Νοσοκομείου Κατερίνης» Βέβαια οι πόροι πληρώνονται και πολλαπλάσιοι (όπως είδαμε). Αλλά για την «αγκύλωση» ποιος φταίει ρε παιδιά; Η αριστερά μήπως; Μα εδώ και διακόσια χρόνια εσείς δεν κυβερνάτε; Και αφού παραδέχεστε ότι είστε ανίκανοι να κάνετε ως δημόσιο μεγάλα κοινωφελή έργα γιατί να κάθεστε εκεί πάνω στις κυβερνήσεις και στις καρέκλες; Για να πιστοποιείτε τακτικά την ανικανότητά σας;
Ανικανότητα όμως δεν υπάρχει στο θέμα των «ημιαργιών». Ημιαργίες στις Υπηρεσίες ως γνωστόν στην Ελλάδα είναι κάθε Παρασκευή και έκαστη παραμονή εορτών. Κατ’ εξαίρεσιν Χριστούγεννα και Πάσχα οι ημιαργίες είναι περισσότερες. Μια βόλτα αυτές τις μέρες στη Νομαρχία θα σας πείσει. Έτσι στο σύνολο είναι καμιά 60 – 70 μέρες το χρόνο, δηλαδή περίπου το 25% του έτους. Επισήμως βέβαια ο όρος αυτός («ΗΜΙΑΡΓΙΑ») δεν υπάρχει (θα ήταν αστείο βέβαια) και λόγω αυτής της έλλειψης οι υπηρεσίες συχνά πυκνά εφαρμόζουν στη θέση τους τον γνωστό και επίσημο όρο «ΑΡΓΙΑ». Βέβαια οι υπάλληλοι δεν φταίνε αφού υπάρχουν εντολές και ανοχή από τους αρμόδιους. Γιατί όμως κυβέρνηση και Νομάρχες το κάνουν αυτό; Μια εξήγηση υπάρχει: Για να διασφαλίζουν για τους εαυτούς τους αραλήκι. Λόγω τεμπελιάς δηλαδή.
Εξήγηση πάντως δύσκολα βρίσκω για τον Υπουργό με την καραμπινάτη αυθαιρεσία του «αναψυκτηρίου». Μπορεί να μην είναι υπουργός πια αλλά είναι βουλευτής μας και από τους 152 «πυλώνες» της κυβέρνησης. Γιατί δεν τον διαγράφουν για να περάσουν το μήνυμα της καθαρότητας; Αφού τον βλέπω τον Σουφλιά και τις πολεοδομίες ότι μέρα – νύχτα πολεμούν την παράνομη δόμηση. Λες τελικά κατά βάθος – βάθος να την θέλει η ψυχούλα τους την αυθαιρεσία;
Μα τέλος πάντως αυτές και χιλιάδες άλλες αντίστοιχες επισημάνσεις που με βαράνε στο κρανίο δεν τις βλέπουν όλοι αυτοί οι φίλοι μας και πάνε και ψηφίζουν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ; Γιατί το κάνουν; Δεν βλέπω άλλο λόγο από το καθαρά προσωπικό τους συμφέρον. Την ελπίδα να βολευτούν, να πάρουν κανένα ρουσφέτι, να «εξασφαλίσουν» τα παιδιά τους αν βολεύτηκαν αυτοί και τα εγγόνια τους αν βολεύτηκαν τα παιδιά τους. Δεν νοιάζονται για το κοινό καλό. Δεν τους ενδιαφέρει αν κυβερνήσεις σαν κι αυτές σ’ όλη τη γη κατήντησαν τον πλανήτη φέρετρο για τις επόμενες γενιές. Δεν περπατούν στο δάσος για να θυμώσουν όταν καίγεται. Δεν χαλαρώνουν όταν παρακολουθούν τα πουλιά να πετάνε για να εξοργιστούν με τις πολιτικές που τα εξαφανίζουν. Δεν νιώθουν ότι όλα τα παιδιά είναι παιδιά μας αλλά λένε «να πάνε να πνιγούν τα άλλα, εγώ νοιάζομαι μόνο για το δικό μου παιδί κι αν κινδυνεύουν από την υπερθέρμανση οι επόμενες γενιές ας το αντιμετωπίσουν εκείνοι, εγώ να ζήσω καλά τώρα».
Πιάνουν λοιπόν από κανέναν «παρατρεχάμενο» βουλευτή ή τον ίδιο τον βουλευτή, μπαίνουν φανερά ή κρυφά στα στρατόπεδά τους και ζητούνε ή προσδοκούν προσωπικά οφέλη. Τους βλέπουμε και στον Νομό μας. Οι «παρατρεχάμενοι» του Καρπούζα, του Αμοιρίδη και του Κωνσταντόπουλου (πιο ισχυροί οι τελευταίοι ένεκα υπουργηλίκι) είναι παραγοντίστοι με πελάτες στη σειρά. Σκέφτομαι μερικές φορές ότι αυτές οι φάτσες από το 1860 μέχρι σήμερα άλλαξαν μόνο….. στα ρούχα.
Τώρα θα μου πείτε όλοι οι ψηφοφόροι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι τέτοιοι; Τι να πω; Πέστε μου έναν σοβαρό λόγο για να είναι «πελάτες» τους. Κατ’ αρχήν λοιπόν λέω ότι ΟΛΟΙ τους είναι αυτών των χαρακτηριστικών. Μπορεί να είναι σκληρό και εγωιστικό αλλά επαναλαμβάνω: ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ έχουν ιδιοτέλεια. Κάποιοι δεν το ξέρουν, κάποιοι δεν το κατάλαβαν. Και όπως κάθε κανόνας έχει και εδώ προφανώς εξαιρέσεις. Ελάχιστοι, μετρημένοι, πιστεύουν αγνά, ανιδιοτελώς. Αυτούς τους κατεβάζω το καπέλο. Με τόσες δυσκολίες και να το καταφέρουν…. Μπράβο τους.
Όπως είπα και στην αρχή όμως αυτά τα έγραψα γιατί είναι γιορτές. Λίγο σκληρός λίγο απότομος, λίγο απόλυτος ναι, αλλά ήταν ένα δωράκι από και προς εμένα. Τα είπα για….. πλάκα. Κι αν κανείς τα πήρα σοβαρά από τους φίλους και γνωστούς – κολλητούς μου ψηφοφόρους Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, ας με συγχωρέσουν. Γιορτές είναι βρε αδερφέ.
Άντε και καλή χρονιά.

07 – 01 – 2008