Το μισοάδειο ποτήρι των συγκοινωνιακών υποδομών μας

008 Ένα από τα βασικότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Πιερίας (μαζί με την ιστορία, τα φυσικά μνημεία, τη θάλασσα κ.λ.π.) είναι η ίδια η γεωγραφική της θέση. Και βέβαια αυτό το πλεονέκτημα αποδίδει αποτέλεσμα στο βαθμό που υπάρχουν και λειτουργούν προς όφελος του Νομού συγκοινωνιακές υποδομές και λειτουργίες.
Ας τα πάρουμε λοιπόν με τη σειρά. Κατ’ αρχήν ο οδικός τομέας:
Η Νέα Εθνική Οδός είναι το μεγάλο ατού. Διαπερνάται ο Νομός και υπάρχουν αρκετοί κόμβοι σύνδεσης. Υπολείπονται όμως έργα όπως κυρίως οι νέοι κόμβοι Αιγινίου, Πύδνας, η ολοκλήρωση του Κορινού, ο Βόρειος της Πιερίας και η ολοκλήρωση της ΝΕΟ μετά τον Ν. Παντελεήμονα. Εδώ όμως έχουμε τα πολλά διόδια. Νέα στο Αιγίνιο, νέα στη Νότια Πιερία και η οδός σχεδόν αποκλείεται για τους χαμηλόμισθους.
Το μεγάλο έλλειμμα όμως είναι στη μη σωστή διανομαρχιακή σύνδεση με τον εκσυγχρονισμό της 13ης Εθνικής Οδού Κατερίνης – Ελασσόνας. Έργο που καθυστερεί δεκαετίες και έχει αρνητικότατες συνέπειες κυρίως για την Δυτική Πιερία. Και εδώ έρχεται και το άλλο απολύτως αναγκαίο έργο που είναι ο περιφερειακός Κατερίνης. Ο ρόλος του θα είναι όχι μόνο η ανακούφιση του κυκλοφοριακού της πόλης αλλά η ευκολότερη πρόσβαση στη Δυτική Πιερία. Όμως και εδώ δεν διαφαίνεται δυστυχώς σύντομα κατασκευή αφού δεν έχουμε καμία οριστική έγκριση – ένταξη παρά τις σχετικές πινακίδες που τοποθέτησε στα χωράφια ο Δήμος.
Άλλη οδική υποδομή που λείπει είναι η σύνδεση με τον Νομό Κοζάνης μέσω Καταφυγίου. Υπολείπονται μια – δύο δεκάδες χιλιόμετρα στο Νομό και δεν μπορεί να καθυστερεί άλλο με ενισχυτικό δεδομένο την ισχυρή ιστορικά σχέση Κατερίνης – Καταφυγίου Βελβεντού.
Στον σιδηροδρομικό τομέα είχαμε μια ευχάριστη εξέλιξη: την λειτουργία του προαστιακού Θεσσαλονίκης – Λάρισας. Όμως συνοδεύτηκε με δραστική περικοπή δρομολογίων προς Αθήνα κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να διορθωθεί.
Φτάνουμε λοιπόν στις θαλάσσιες συγκοινωνίες. Για λιμάνι (εκτός των αλιευτικών) μόνο λόγια, αόριστες (κυρίως προεκλογικά) υποσχέσεις και τίποτε άλλο. Τώρα μάλιστα που ξεπουλήθηκε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και ο ιδιοκτήτης θέτει ζήτημα μονοπώλησης στην Β. Ελλάδα το θέμα δυσκολεύει. Αυτή η δυσκολία φυσικά αφορά αυτήν την Κυβέρνηση με αυτά τα συμφέροντα που εκπροσωπεί.
Κάτι ανακοινώσεις εν’ τω μεταξύ για σύνδεση με μικρό ταχύπλοο Πιερίας – Θεσσαλονίκης – Χαλκιδικής έμειναν μόνο ανακοινώσεις αφού δεν εντάχθηκαν σε σχεδιασμό και σχετικές ενέργειες αρμόδιων φορέων.
Τώρα για αεροδρόμιο; Η θέση του είναι τέτοια που αν είναι να ταξιδέψεις προς υπόλοιπη Ελλάδα λες «άσε καλύτερα, πάω με το αυτοκίνητο».
Αυτή λοιπόν είναι η απόδοση του μεγάλου μας συγκριτικού πλεονεκτήματος. Συνοψίζουμε: Στα οδικά: Θετική η ΝΕΟ, λείπουν κόμβοι, λείπει ολοκλήρωση στην Ν. Πιερίας, ζημιώνουν απερίγραπτα τα πολλά διόδια. Έλλειμμα επίσης η 13η Ε.Ο, ο περιφερειακός Κατερίνης και η σύνδεση με Ν. Κοζάνης. Στο σιδηρόδρομο θετικός ο προαστιακός, λείπουν δρομολόγια προς Αθήνα. Δια της θαλάσσης τίποτε, δια του αέρος δύσκολα.
Αν κάνουμε ταμείο μπορούμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Εγώ λοιπόν θα έλεγα να το δούμε μισοάδειο. Και να δουλέψουμε ως Νομός, κυρίως δια της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και των Δήμων. Αλλιώς θα μείνουμε μ’ ένα μισογεμάτο ποτήρι στο ένα χέρι και με το συγκριτικό μας πλεονέκτημα στο άλλο.

20 – 10 – 2